Przejdź na skróty do treści. | Przejdź do nawigacji

Przeprawa mostowa przez Zatokę Kadyksu, Hiszpania

Planowanie, skomplikowane rozwiązania inżynieryjne i wsparcie na placu budowy
Długość obiektu wynosi 3 082 m, a szerokość płyty pomostowej od 31 do 33 m.

Opis inwestycji

Imponujący projekt pod względem wielkości, zastosowanych rozwiązań technicznych oraz potencjału zaangażowanego sprzętu stanowił wielkie wyzwanie dla dostawcy deskowań.

Most przecinający wewnętrzną część Zatoki Kadyksu zwany potocznie „Puente de Ia Pepa” będzie największą tego typu inwestycją w Hiszpanii i jedną z większych na świecie. Długość obiektu wynosi 3 082 m, a szerokość płyty pomostowej od 31 do 33 m. Przeprawa stanie się też jednym z najwyższych obiektów w Europie: 69 m wysokości w świetle pozwoli przepływać nawet bardzo dużym jednostkom.

ULMA uczestniczyła w realizacji odcinków ustroju nośnego o łącznej długości 1 079 m, charakteryzujących się przekrojem o złożonej geometrii wewnętrznej. W obrysie zewnętrznym przyjmuje on kształt trapezu, którego boki równoległe mają wymiary 10 i 30 m, a wysokość jest zmienna, w przedziale od 2 do 3 m.

Rozwiązania ULMA

Pierwszy odcinek mostu o długości 380 m i rozpiętości przęseł równej 40 m został wykonany w 10 etapach, przy czym w ramach jednego etapu realizowano ok. 40 m konstrukcji. Standardowo budowany odcinek obejmował 3/4 rozpiętości przęsła i 1/4 przęsła za podporą. Krańcowy fragment formowanego segmentu przybierał postać wspornika. Z uwagi na stałą wysokość ustroju realizowanego odcinka, wynoszącą 2 m, prace betoniarskie były wykonywane w jednym takcie. Do realizacji tego odcinka posłużono się układem wież rusztowaniowych połączonych dźwigarami kratowymi, gwarantującym solidne i bezpieczne podparcie formowanego ustroju, oraz systemem deskowań poziomych ENKOFORM H-120.

Do budowy drugiego odcinka o długości 79,5 m, spoczywającego na dwóch filarach o wysokości 12 m, zastosowano ten sam system podparć. Był to odcinek przejściowy o zmiennej wysokości ustroju nośnego: od 2 do 3 m, dlatego prace betoniarskie wykonano w kilku taktach.

Dla obu odcinków deskowanie spodu konstrukcji posiadało zmienne nachylenie w osi podłużnej budowli, dlatego płyty szalunkowe składały się z trzech połączonych przegubowo części. Takie rozwiązanie deskowania pozwoliło na budowę odcinka bez konieczności zmiany na każdym kolejnym etapie realizacji.

Trzeci odcinek przeprawy liczy 619 m długości, o rozpiętości przęseł od 62 do 75 m i wysokości maksymalnej filarów równej 40 m. Centralną część ustroju nośnego wzniesiono przy użyciu wież podporowych, na których oparto dźwigary kratowe. Do ich budowy wykorzystano system wież T-500, dźwigarów H-33 i deskowania ENKOFORM H-120. Do formowania skrzydełek po obu stronach centralnej części ustroju (szerokość 10 m po każdej stronie) zastosowano wielkogabarytowy wózek o szerokości 48 m, wysokości 25 m i długości 16 m. Omawiany odcinek zrealizowano w 42 etapach, segmentami o długości 15 m. W ciągu jednego tygodnia wykonywano dwa segmenty.