Przejdź na skróty do treści. | Przejdź do nawigacji

Kościół Ewangelicko - Augsburski Św. Trójcy w Warszawie, Polska

Uniwersalność rusztowań BRIO ułatwiła realizację prac remontowych
Projekt rusztowań po raz kolejny dowiódł ogromnej elastyczności systemu BRIO podczas adaptacji do zróżnicowanej geometrii konstrukcji oraz ograniczeń odnośnie jej posadowienia.

Opis inwestycji

Remont Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Św. Trójcy przy pl. Małachowskiego 1 w Warszawie zbiega się z 500. rocznicą wystąpienia zakonnika Marcina Lutra. Zakrojone na szeroką skalę prace budowlane obejmują: wymianę blachy dachowej kopuły kościoła, renowację elewacji, naprawy tynkarskie ścian wewnątrz i na zewnątrz kościoła oraz uzupełnienia sztukatorskie płaskorzeźb wraz z nałożeniem tynków akustycznych na kasetonach wewnątrz całej kopuły obiektu sakralnego.

Inwestor oczekiwał od firmy wykonawczej i dostawcy rusztowań projektu, który ograniczy do minimum ingerencję konstrukcji w przestrzeń nawy głównej kościoła. Drugi warunek stanowiło wykonanie platformy pośredniej nieroboczej jako obszaru zabezpieczającego (przykrywającego) cały dolny kościół przed spadającymi elementami tynku podczas prac prowadzonych na rusztowaniu.

Rozwiązania ULMA

Projekt rusztowania przygotowany przez firmę ULMA zakładał wykonanie czterech podpór z wież BRIO o wymiarach 2 m x 2 m w rzucie, stanowiących główne „rdzenie” nośne całego rusztowania wewnątrz kościoła. Wieże posadowiono w nawie głównej kościoła, w rozstawie osiowym  9,55 m w kształcie kwadratu.  Na tych czterech filarach na wysokości 12,5 m oparto platformy zabezpieczające. W kolejnym etapie wieże BRIO zostały podwyższone do poziomu 26,50 m i zwieńczone pasami podwójnych kratownic o długości 7,5 m, tworzącymi konstrukcję nośną dla wypełnienia ich podestami rusztowaniowymi BRIO.

Rozbudowę rusztowania z poziomu ok 12,5 m rozpoczęto od posadowienia rusztowania na konstrukcji żeber balkonu rotundy kościoła. Żebra te schodzą się promieniście do wieńca żelbetowego „pierścienia”, wspartego na głowicach kolumn nawy głównej. Rusztowanie posadowiono na żebrach za pośrednictwem wymian z podwójnych belek drewnianych HT 20. Ten etap rozbudowy rusztowania był wykonywany do poziomu wyznaczonego przez „sferę” (obrys kształtu kopuły kościoła). Po wzniesieniu ażurowej konstrukcji przestrzennej przystąpiono do montażu platform roboczych wokół remontowanych ścian.

Kolejne wyzwanie stanowiło wykonanie podwieszanej platformy rusztowaniowej (w kształcie ośmiokąta w rzucie) w przestrzeni głównego świetlika kopuły, na wysokości 8 m. W projekcie podwieszenia rusztowania wykorzystano kratownice BRIO, wspierające się na wieńcach żelbetowych podstawy latarni.